HISTORIA SZPITALA
4. Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SP ZOZ jest nowoczesną placówką, cieszącą się zasłużonym prestiżem na Dolnym Śląsku i w Polsce. Jego początki sięgają okresu II wojny światowej, a konkretnie kwietnia 1944, gdy w miejscowości Białopole, w pobliżu Sum na Ukrainie powstał 6. Szpital Lekko Rannych. Jednostkę tworzyła grupa polskich lekarzy, pracując w bardzo trudnych warunkach: przy niedostatku sprzętu, odpowiednich pomieszczeń (szpital zorganizowano w wiejskich zabudowaniach), wyposażenia oraz lekarstw. Pacjentów leczono w czterech oddziałach, ale pracowała także apteka, gabinet stomatologiczny i pracownia rentgenowska.
Szpital polowy przemieszczał się wraz z wojskiem. Życie i zdrowie żołnierzy ratowano m.in. w Kiwercach k. Garwolina, Ostródzie, Bydgoszczy, Złotowie, Resku, Witnicy oraz Biesenthal pod Berlinem. Po zakończeniu wojny, placówka pod nazwą 7. Wojskowy Szpital Okręgowy została przeniesiona do Zabrza-Rokitnicy, do budynków zajmowanych później przez Śląską Akademię Medyczną. W tym okresie pomagała głównie rannym i inwalidom oraz żołnierzom odbywającym czynną służbę zawodową.
W 1946 szpital przeniesiono po raz kolejny, tym razem do Wrocławia. Jako 4. Wojskowy Szpital Okręgowy funkcjonował w pomieszczeniach przy ul. Traugutta, lecząc pacjentów w sześciu oddziałach: chirurgicznym, chorób wewnętrznych, skórno-wenerycznym, ginekologiczno-położniczym oraz laryngologiczno-okulistycznym. Na przełomie lat 1950 i 1951 placówkę ulokowano w bardziej nowoczesnych pomieszczeniach przy ul. Czerskiej (obecnie ulica Weigla). Tworzono nowe oddziały, m.in. chirurgię urazową, psychiatrię, szkolono personel. Z czasem ranga szpital wzrosła na tyle, że stał się on miejscem odbywania staży specjalizacyjnych.
Gwałtowny rozwój zbiegł się z nadaniem w 1978 roku statusu szpitala klinicznego. Wyposażono go w nowy, udoskonalony sprzęt operacyjny i diagnostyczny, co umożliwiło stosowanie nowoczesnych metod leczenia. Coraz dynamiczniejszy rozwój wiedzy medycznej i wzrost zachorowań na choroby cywilizacyjne spowodował potrzebę kształcenia lekarzy wąskich specjalizacji. Utworzono m.in. Oddział Kardiologiczny, który stał się zalążkiem powstałego w 2005 roku Ośrodka Chorób Serca (kierownik prof. Waldemar Banasiak), jednej z najprężniej działających jednostek tego typu w Polsce. Świetnie wykształceni kardiolodzy i kardiochirurdzy wykonują tu wysokospecjalistyczne, nowatorskie w skali Polski zabiegi.
Ponad 70 lat od chwili, gdy pierwsi chorzy trafili do baraków szpitala polowego w Białopolu, 4 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ, kierowany obecnie przez gen. bryg. dr. hab. n. med. Wojciecha Tańskiego składa się z kilku dużych ośrodków, klinik, wieloprofilowych oddziałów klinicznych, szpitalnego oddziału ratunkowego, lądowiska dla śmigłowców, kilkunastu zakładów specjalistycznych, laboratoriów, pracowni diagnostycznych oraz polikliniki i pełnoprofilowej stomatologii. Dysponuje najnowszej generacji aparaturą medyczną i sprzętem diagnostycznym, umożliwiającym szybkie i trafne rozpoznanie schorzeń oraz skuteczną terapię. W strukturze szpitala prężnie działa Centrum Wsparcia Badań Medycznych, ale placówka jest także liczącym się partnerem powstałego w 2023 roku Wydziału Medycznego Politechniki Wrocławskiej.
Rocznie 4. WSzKzP SPZOZ leczy w swoich oddziałach ponad 60 tys. pacjentów i udziela fachowych porad około 200 tys. chorym w gabinetach specjalistycznych oraz gabinetach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Na trwałe wpisał się w świadomość mieszkańców regionu, jako niezawodna placówka medyczna, którą obdarza się pełnym zaufaniem.
Komendanci Szpitala: mjr Wójtowicz (maj 1944 – styczeń 1945), mjr Anatol Wąsowicz (styczeń 1945 – maj 1945), kpt. lek. med. Karol Szajn (maj 1945 – luty 1946), płk Juliusz Reisler (luty 1946 – styczeń 1948), płk lek. med. Władysław Kondratowicz (styczeń 1948 – sierpień 1950), płk lek. med. Antoni Leszczyński (sierpień 1950 – czerwiec 1957 oraz luty 1959 – maj 1968), płk lek. med. Ludomir Szafarz (czerwiec 1957 – luty 1959), płk lek. med. Fryderyk Siess (maj 1968 – maj 1975), płk lek. med. Leszek Bogdał (maj 1975 – wrzesień 1983), płk dr n. med. Kazimierz Wydrowski (wrzesień 1983 – kwiecień 1995), płk dr n. med. Janusz Adamczyk (październik 1995 – styczeń 2002), płk lek. med. Grzegorz Stoinski (styczeń 2002 – styczeń 2015), gen. bryg. dr hab. n. med. Wojciech Tański (od stycznia 2015).
